Rowery górskie MTB

Gdzie się sprawdzi rower MTB?

Rowery górskie (inaczej nazywane MTB, od słów Mountain Terrain Bike w języku angielskim) istnieją od końca lat 70. Wtedy to grupa rowerzystów z amerykańskiej Kalifornii wpadła na pomysł przerobienia starych klunkerów (najczęściej były to Schwinny Excelsior) na modele terenowe. Manetki cynglowe i przerzutki oraz możliwość opuszczania sztycy sprawiły, że rowery mogły jeździć niemal wszędzie. Dlatego modele MTB sprawdzą się świetnie nie tylko w górach, ale także w trudnym, nizinnym terenie.

Później moda przeniosła się do Europy. Do Polski „górale” trafiły na początku lat 90. Początkowo oparte były one na stalowych ramach. Materiał ten udoskonalano. Później „szkielety” robiono z lżejszego aluminium, w końcu zastosowano lekki i wytrzymały karbon.

Części do rowerów górskich rozpoczęto produkować na szeroką skalę na początku lat 80. W 1983 roku wypuszczono na rynek grupę Shimano XT M700. Oparta była ona na 6-biegowej kasecie. Poza tym w jej skład wchodziły między innymi 3-tarczowy mechanizm korbowy, hamulec typu cantilever, manetki cynglowe, przednia i tylna przerzutka oraz piasty. Japończycy na długie lata zdominowali produkcję elementów do rowerów górskich. Obecnie rewolucyjne rozwiązania, jak na przykład bezprzewodowe sterowanie przerzutką, oferuje również amerykański koncern SRAM.

Sprawdź:

Amortyzacja w rowerach górskich

Atrybutem MTB jest amortyzator. W modelach hardtail (z angielskiego: sztywny ogon) jedynie widelec jest amortyzowany. Modele MTB full posiadają także tylne zawieszenie. Rowery górskie możemy podzielić również ze względu na średnicę koła. Są więc 26-calowe, 29-calowe i 27,5 calowe. Te pierwsze miały monopol na łatkę „MTB” przez kilka dekad. Potem z Ameryki przypłynęła moda na duże koła. Ostatni typ został zaprojektowany w Europie jako odpowiedź na „29”. Obecnie w większości dyscyplin MTB rządzą duże koła.

Rowery górskie możemy podzielić na co najmniej kilka kategorii. Są więc modele do XC. Krótkie zawody wymagają lekkich maszyn. Start w maratonach wymaga podobnych rowerów. Przejazd trwa dłużej, ale również chodzi o czas. Im szybciej, tym lepiej. Trail to jazda wąskimi górskimi ścieżkami. Bez napinki i patrzenia na zegarek. Jeszcze bardziej „wyluzowane” jest enduro – wielogodzinna wyrypa w bardzo trudnym terenie. Najbardziej ekstremalne są freeride i downhill. Tylko z góry, byle jak najszybciej.

Może Cię zainteresować: