Zwift – jak zacząć? Kompletny przewodnik dla początkujących

Zwift to najpopularniejsza aplikacja do jazdy na trenażerze. Stworzona w Kalifornii platforma treningowa zawiera cechy gry komputerowej znacznie uprzyjemniającej wysiłek. Na dodatek amerykański produkt pozwala rywalizować z innymi kolarzami w wirtualnych wyścigach, dzięki czemu rozwija się społeczność organizująca zawody, eventy oraz coffeeride’y. Dowiedz się więcej o aplikacji Zwift – poznaj cenę, wymagania i zacznij korzystać ze świata wirtualnych tras Watopii.

Aby ruszyć na wirtualne trasy, wystarczy trenażer, subskrypcja i urządzenie z ekranem.

 Jak działa Zwift?

W uproszczeniu można powiedzieć, że Zwift to symulator jazdy na rowerze sterowany za pomocą trenażera. Platforma pobiera informacje na temat mocy, prędkości i kadencji z czujników w urządzeniu. Na podstawie tych danych oraz wagi wpisanej przez użytkownika algorytm wylicza prędkość jazdy.

Dlaczego potrzeba również informacji na temat realnej masy kolarza? Otóż tempo jazdy zależy w głównej mierze od tzw. watów na kilogram, czyli stosunku ciężaru użytkownika do generowanej przez niego mocy. Jest to najbardziej miarodajny wyznacznik, dużo lepszy od bezwzględnej mocy. Ważący 100 kilogramów i generujący 300 W kolarz pojedzie wolniej niż rowerzysta ważący 70 kg, ale wytwarzający tylko 280 W. I tak samo będzie zarówno podczas jazdy na zewnątrz, jak i na trasach Zwifta.

Jaki trenażer rowerowy wybrać? Ranking najlepszych modeli

Wirtualny awatar kolarza przemieszcza się w tempie adekwatnym do intensywności pedałowania. Dodatkowo platforma uwzględnia ukształtowanie wirtualnej trasy – podjeżdżając, zwolnisz, a zjeżdżając, przyspieszysz. Opisywana gra kolarska bierze też pod uwagę rodzaj roweru wybranego w Zwifcie. Aplikacja działa tak, że na asfalcie szybszy będzie rower szosowy lub czasowy, a nie MTB. Platforma dolicza też wpływ draftu, czyli jazdy na kole.

Kilka mierników w trenażerze pozwoli łatwo monitorować parametry jazdy, a tym samym – poprawiać wydajność. (fot. screenshot Zwift mobile).

Tak dokładne porównywanie wysiłku wkładanego w jazdę powoduje, że wyniki osiągane na wirtualnych trasach okazują się bardzo realne. To nie tylko doskonale motywuje do szybszej jazdy, ale także pozwala na organizowanie wyścigów, a nawet Mistrzostw Świata UCI w e-kolarstwie.

 Pełne sterowanie w Zwifcie tylko z podstawką pod trenażer

Kiedy używasz trenażera bez specjalnej podstawki sterującej, Twój awatar automatycznie obiera tor jazdy. Jazda w peletonie jest przez to mniej realna, ponieważ rowerzyści „przenikają” przez siebie, a nie wyprzedzają. Ma to także wpływ na bonus aerodynamiczny wynikając z draftingu. Nadal można jednak decydować o kierunku skrętu na rozwidleniach – wystarczy użyć strzałek na klawiaturze.

Dlatego dobrym rozwiązaniem okazuje się dokupienie specjalnej podstawki pod przednie koło z technologią smart. Przykładem takiego produktu jest Elite Sterzo Smart. Wystarczy sparować go jako dodatkowe akcesorium w głównym menu, a podczas jazdy będzie możliwe także manewrowanie na boki, co zdecydowanie zwiększy realizm zabawy w Zwifcie.

Podstawka przedniego koła ELITE Sterzo Smart

Sprawdź

 Zwift – trasy dostępne w wirtualnym świecie

Warto powiedzieć więcej o świecie przedstawionym w aplikacji Zwift. Trasy biegną przez istniejące miejsca – takie jak Londyn, Richmond oraz Innsbruck – lub stworzone na potrzeby gry Wyspy Makuri i Watopię. Ta ostatnia lokalizacja umożliwia przejazd po malowniczej wyspie, na której są góry, ruiny, mosty, wulkan, a nawet podwodny tunel. Wszystko to sprawia, że zabawa na wirtualnym rowerze jest zdecydowanie ciekawsza od chociażby spinningu. Dodatkowo w 2024 roku Watopia została ulepszona wprowadzeniem rejonu Jarvis Island, który był kiedyś dostępny w grze, a teraz wrócił w bardzo dopracowanej wersji. 

Tak wygląda Zwift uruchomiony na darmowym okresie próbnym w aplikacji mobilnej.

Aktualnie dostępnych jest 12 światów, czyli dużych map, a na każdym z nich znajduje się od kilku do kilkunastu różnych tras. Podczas jednej aktywności nie da się zmienić mapy, natomiast w jej obrębie można swobodnie przemieszać się po różnych drogach (trasach), ponieważ są one ze sobą połączone.

Przykład: Nie możesz w ciągu jednego treningu na Zwifcie przenieść się z Watopii do Wysp Makuri. Ale już w obrębie Watopii możesz skręcić z trasy Beach Island Loop (mierzącej 12,8 km i liczącej 44 m przewyższeń) w drogę nazwaną Jungle Circuit.

Ogółem w Zwifcie jest 12 map:

• Watopia,
• Makuri Islands,
• Francja,
• Szkocja,
• Innsbruck,
• Londyn,
• New York,
• Paryż,
• Richmond,
• Yorkshire,
• Bolonia (tylko podczas eventów – odtwarza mapę czasówki indywidualnej Giro d’Italia 2019),
• Crit City (tylko podczas eventów – wyścigi kryterium).

Część tras, podobnie jak przedmiotów (rowerów, ubrań i sprzętu awatara), odblokowuje się dopiero po osiągnięciu określonego poziomu w aplikacji. Aby go zdobyć, należy zebrać doświadczenie (XP) za sprawą przejechanych kilometrów i dodatkowych premii. Zupełnie jak w grze komputerowej.

Przykładowo: podjazd Alpe Du Zwift, czyli wirtualną wersję alpejskiego podjazdu Alpe D’Huez, odblokowuje się dopiero na 12 poziomie.

 Power Upy na Zwifcie, czyli magiczne bonusy

Różnorodność tras to niejedyny sposób na to, aby zabawa była atrakcyjna. Zwift daje do dyspozycji kilka funkcji, które można wykorzystać, aby ułatwić sobie jazdę. Są to magiczne bonusy, znane jako Power Up. Zwift ma kilka takich czasowych udogodnień:

• Lightweight (piórko) – obniża na 15 sekund masę rowerzysty o 10%. Dlatego piórko najlepiej wykorzystać na podjeździe;
• Draft Bonus – wzmacnia korzyści z jazdy na kole (draftu) przez 30 sekund;
• Aero Boost – redukuje CDA, czyli opór aerodynamiczny kolarza o 25% przez 30 sekund.

Boosty działają także podczas zawodów, dlatego taktyka profesjonalnych Zwifterów w dużej mierze opiera się na sprytnym używaniu bonusów.

 Plany treningowe na Zwifcie – czym się różnią i na czym bazują?

Wyścigowe i towarzyskie możliwości Zwifta są powszechnie znane, jednak nie wszyscy zdają sobie sprawę, że najpopularniejsza aplikacja do trenażera jest także rozbudowanym narzędziem treningowym. Wszystkie ćwiczenia bazują na wskaźniku Functional Threshold Power (FTP kolarskie), czyli maksymalnej średniej mocy, jaką kolarz jest w stanie utrzymać w czasie godziny.

Przed rozpoczęciem planu należy wykonać test FTP (skrócony 20-minutowy, pełny 60-minutowy lub Ramp, czyli „schodkowy”). Obciążenia poszczególnych sesji treningowych są następnie procentowane do mocy uzyskanej w teście, dlatego są dobrze dopasowane do możliwości użytkownika. Po skończeniu całego planu ćwiczeń warto też zrobić kolejny test, aby poznać efekty włożonego wysiłku.

Aplikacja jest na tyle intuicyjna, że nie trzeba znać języka angielskiego, aby sobie poradzić.

W bazie dostępnych jest przynajmniej kilkadziesiąt planów, dlatego każdy znajdzie w nich coś odpowiedniego, aby przygotować się do sezonu. Przed wybraniem konkretnej propozycji warto przyjrzeć się strefom tętna, na którym bazują treningi. Często lepiej wybrać te mniej „szalone”, czyli bez częstych zmian strefy, bo Zwift ma tę przypadłość, że potrafi przesadnie skupiać się na tym, aby trening był „ciekawy”, nawet kosztem efektywności. Świetnie sprawdzą się na przykład treningi z czteroma czy pięcioma blokami stref, trwającymi po kilka-kilkanaście minut.

Popularne szablony to:

• Active Offseason – solidne przygotowanie do sezonu (9-12 tygodni, 9 godzin tygodniowo);
• Back to Fitness – lekki plan na poprawę formy (10-12 tygodni, 1 godzina tygodniowo);
• Build Me Up – dla średniozaawansowanych, intensywność rośnie wraz z przebiegiem treningów (12 tygodni, 5 godzin tygodniowo), dostępny także w wersji Lite;
• Crit Crusher – przygotowanie do kryterium (8 tygodni, 4 godziny tygodniowo);
• Dirt Destroyer – poprawa siły u kolarzy MTB (4-6 tygodni, 5 godzin tygodniowo);
• Fast Track Fitness – lekki plan z częstym przechodzeniem między strefami tętna (4 tygodnie, godzina tygodniowo);
• Fondo – przygotowanie do długich, ponad stukilometrowych dystansów (3-4 tygodnie, 3 godziny tygodniowo);
• FTP Builder – na poprawę średniej maksymalnej mocy (4-6 tygodni, 5 godzin ćwiczeń tygodniowo);
• Gran Fondo – intensywniejsza wersja planu Fondo (8 tygodni, 4,5 godzin tygodniowo);
• Gravel Grinder – długi plan dla osób przygotowujących się do wyścigów gravelowych (13 tygodni, 5 godzin tygodniowo);
• Multisport Mixer – kolarstwo i biegi, propozycja dla osób przygotowujących się np. do triathlonu (7 tygodni, 10 godzin jazdy i 40 km biegu tygodniowo);
• Pebble Pounder – mocno progresywny plan do jazdy terenowej (7 tygodni, 3 godziny jazdy tygodniowo);
• TT Tune Up – wzmocnienie mocy maksymalnej, trening dla zawodników startujących w czasówkach (5-8 tygodni, 7 godzin tygodniowo);
• Singletrack Slayer – kolejny plan do MTB, tym razem przygotowującym do częstych zmian kadencji na urozmaiconych terenowo singlach (11 tygodni, 6 godzin tygodniowo);
• Zwift Racing – symulacja treningów i wyścigów bazująca w dużej mierze na wykorzystaniu Sweet Spotu (7 tygodni, 3,5 godziny tygodniowo).

Wybór trasy w świecie "Watopia". Obecnie propozycji jest jeszcze więcej niż na zdjęciu.

Nie musisz od razu korzystać z długich planów treningowych, aby zacząć jeździć na Zwifcie. Na platformie znajduje się sporo pojedynczych treningów – wystarczy wybrać i jechać, co jest dobre zwłaszcza na początku przygody. Przydatne kategorie ćwiczeń to np.:

• X minutes to burn – zestaw różnych treningów trwających X czasu (np. 60 minut);
• Recovery – przejażdżka przyspieszająca regenerację między trudniejszymi treningami;
• Endurance – trening mocno nastawiony na kardio;
• Climbing – treningi mające przygotować użytkownika na podjazdy;
• Baby on Board – specjalne plany treningowe dla matek w ciąży!

 Kategorie Zwift oparte na mocy

Podczas eventów i wyścigów na Zwifcie startujący dzielą się na grupy jadące z określonym tempem. Bez takiego podziału początkujący kolarze nie mieliby szans na czołowe miejsca, a tak mają możliwość rywalizować z zawodnikami na podobnym poziomie. Kategorie dzielą rowerzystów na podstawie FTP oraz masy.

 Czego potrzeba do jazdy w aplikacji Zwift?

Aby używać platformy potrzebny jest oczywiście rower (w zasadzie dowolny) i trenażer, najlepiej polecany do Zwifta. Nie każde bowiem urządzenie jest kompatybilne, a wybór rekomendowanego trenażera oznaczonego przez producenta jako „Zwift Ready” pozwoli na uniknięcie problemów z działaniem aplikacji.

Statystyki treningu w Zwifcie.

 Wybór trenażera do Zwifta

Optymalnym trenażerem do Zwifta będzie model z wbudowanymi czujnikami prędkości, kadencji i mocy, a także automatyczną regulacją oporu, czyli trenażer interaktywny. Polecamy przede wszystkim trenażery direct drive, a więc ograniczające hałasy i realnie symulujące jazdę. Może to być na przykład Elite Turno Misuro B, którego użytkownicy cenią za cichą pracę. Innym wyborem jest Wahoo KICKR Core z płynną pracą i symulacją do 16% nachylenia. Warto zaproponować jeszcze alternatywę od firmy Oreka – model o prostym działaniu bez podłączenia do prądu. Jeśli chcesz bardziej zgłębić temat, przeczytać nasz wpis wyjaśniający, jaki trenażer wybrać do Zwifta.

Trenażer interaktywny WAHOO KICKR Core

Sprawdź

Trenażer smart ELITE Turno Misuro B+ My E-Training

Sprawdź

Trenażer interaktywny OREKA O7

Sprawdź

Warto dodać, że z platformą można połączyć również rower spinningowy. Zwift wymaga jednak instalacji czujnika kadencji. Słabą stroną tego rozwiązania jest brak zmiany oporów zgodnie z nachyleniem terenu – to minus korzystania z wirtualnych tras na rowerze stacjonarnym. Oczywiście bolączka ta dotyczy większości urządzeń, ale w zaawansowanych modelach treningowych w stylu Wahoo NEW Kickr Bike opisywana kwestia nie występuje.

 Ile kosztuje Zwift?

Cena subskrypcji w UE wynosi 19,99 €, czyli około 80-90 złotych (w zależności od kursu PLN i metody płatności). W osiągnięciu niższego kosztu może pomóc użycie karty walutowej, jednak nie jest to wymagane w aplikacji Zwift. Subskrypcja automatycznie odnawia się co miesiąc, dlatego najlepiej rezygnację zaplanować zawczasu.

Możesz wybrać członkostwo miesięczne lub roczne. Wtedy po podpięciu karty bankowej do Zwifta masz:

• 14-dniowy okres próbny – w przypadku miesięcznego członkostwa;
• 30 dni na rezygnację bez ponoszenia kosztów i ze zwrotem środków w momencie anulowania – w przypadku rocznego członkostwa.

Rowerzysta wyposażony w trenażer z technologią Smart oraz z wykupionym dostępem do Zwifta jest już prawie gotowy do przeniesienia się na wirtualne trasy. Potrzeba jeszcze tylko urządzenia z ekranem, na którym wyświetli aplikację.

Za przejechane kilometry zarabiasz punkty, które można wydać w sklepie Zwifta. Dostępne są tam realnie istniejące modele – np. rowery Ridley albo koła FFWD.

 Wymagania sprzętowe Zwifta

Aplikacja Zwift zadziała na komputerze, telewizorze, telefonie lub tablecie. Warto upewnić się tylko, czy urządzenie spełnia wymagania sprzętowe.

Komputer

Telewizor Apple TV

• 4 generacja lub wyższa.

Tablet

• iPad® Air lub nowszy, iPad® Pro lub nowszy, iPad mini® 2 lub nowszy, iPod 6 lub nowsze. Sprawdzi się telefon, a także jakikolwiek inny tablet z Androidem, który spełnia obowiązujące dla Zwifta wymagania techniczne.

 Jak podłączyć Zwifta?

Krok po kroku można łatwo połączyć trenażer rowerowy z aplikacją Zwift. Niestety platforma nie obsługuje języka polskiego, dlatego trzeba poradzić sobie z menu po angielsku.

1. Pobierz i zainstaluj Zwifta na telefonie, komputerze, tablecie lub telewizorze.
2. Załóż konto w aplikacji.
3. Włącz program i zaloguj się.
   1. W zakładce „Paired Devices” sparuj włączony trenażer z programem:
   2. Trenażer interaktywny lub smart przez zakładkę „Controllable". Program powinien wykryć model i po sparowaniu automatycznie wykryć wszystkie czujniki (prędkość, kadencja i moc).
   3. Zwykły trenażer + zewnętrzny pomiar mocy – w zakładce „Power Source”.
   4. Zwykły trenażer + zewnętrzny pomiar prędkości i kadencji. Analogicznie jak pomiar mocy, ale w zakładce „Cadence” dla kadencji „Speed sensor” dla czujnika prędkości.
4. W tym okienku można podłączyć pomiar tętna, jeżeli takim dysponujesz, a także dodatkowe akcesoria, np. podstawkę sterującą Elite Sterzo Smart.
5. Po kliknięciu „OK” trafisz do głównego menu. Tam wybierz jedną z dostępnych tras, a także rodzaj aktywności – event, trening lub po prostu zwykłą przejażdżkę po wybranym „świecie”. Możesz także z tego poziomu dołączyć do któregoś z już jeżdżących użytkowników (np. ze znajomych) lub zdecydować się na kręcenie z Pace Partnerem, czyli „Duchem” wygenerowanym przez Zwifta i równo trzymającym określone tempo.

 Połączenie Zwifta ze Stravą

Program można połączyć ze wszystkimi najpopularniejszymi aplikacjami kolarskimi. W ustawieniach da się uruchomić automatyczną synchronizację z kontem na Stravie lub Garmin Connect, dlatego wszystkie jazdy z trenażera zostaną wliczone do profilu.

 Popularność Zwifta rośnie czy maleje?

Platforma przez kilka lat lubiła się chwalić milionami stworzonych kont (padła nawet liczba 3 milionów), ale niewiele to mówi o aktywnych użytkownikach. Tych według danych udostępnionych w 2024 roku przez Zwifta ma być ponad milion. Dodatkowo znana jest liczba użytkowników, którzy osiągnęli level 100, czyli maksymalny poziom gry – to zaledwie 0,06% utworzonych kont, czyli 1800 kolarzy.

Niedrogi trenażer z funkcją ERG. Interaktywny Wahoo KICKR SNAP na tylne koło.

Wiele mówi też aktywność osób korzystających ze Zwifta w tym samym momencie. W szczytowym momencie (2021 rok) było to ponad 49 tys. użytkowników jadących naraz. Rok później można było zaobserwować spadek do poziomu, który praktycznie utrzymuje się do dziś (maksymalnie ok. 42 tys. w 2022 i 2024 roku, a w 2023 liczba ta wynosiła tylko 40 tys.) 

Ciekawe są także statystyki motywacji użytkowników. W przeprowadzonym przez nas badaniu wśród rowerzystów aż 44,61% ankietowanych odpowiedziało, że korzysta ze Zwifta, aby rywalizować z innymi użytkownikami.

Platforma cały czas się rozwija, a jej twórcy raz po raz aktualizują, rozbudowują i poprawiają program. W wirtualnym świecie regularnie pojawiają się nowe trasy lub specjalne eventy, podczas których odblokowują się nowe możliwości. To wszystko sprawia, że popularność Zwifta powinna się mniej więcej utrzymywać, choć nie jest to pewne. Jak wykażemy na końcu artykułu, konkurencji – i to darmowej – dla „królowej aplikacji do trenażera” wciąż przybywa.

 Płatne i darmowe alternatywy dla platformy Zwift

Zwift jest najpopularniejszą platformą do e-kolarstwa, jednak stworzone tam wirtualne światy nie muszą odpowiadać wszystkim. Jednym z minusów najbardziej znanej aplikacji na trenażer jest oczywiście wysoka cena. Zwift kosztuje 19,99 € za miesiąc (w Unii Europejskiej), a Rouvy jest tylko trochę tańszy. Aby zadowolić oszczędnych kolarzy, omówiliśmy też całkowicie darmową alternatywę.

Zestawienie dwóch widoków z Rouvy. Na górze trasa widziana z perspektywy kolarza, na dole rozbudowane statystyki treningowe.

Subskrypcja Rouvy kosztuje 14,99 € miesięcznie, czyli nieco mniej niż Zwift. Nowi użytkownicy Rouvy mogą skorzystać z 7-dniowego okresu próbnego, a więc krótszego niż ten oferowany osobom poznającym Watopię. Warto powiedzieć też więcej, o sprzęcie, na którym zadziała Rouvy. Wymagania ma bardzo podobne do platformy Kalifornijczyków – tyle samo RAM-u, podobny procesor, ale nieco mocniejszą kartę graficzną (Intel UHD, zamiast Intela 4000).

Tak więc: Rouvy czy Zwift? Różnica w cenie nie jest duża, za to możliwość jazdy po rzeczywistych trasach przemawia za czeskim Rouvy. Z drugiej strony Zwift wygląda… ciekawie – jeśli ktoś lubi kolorową grafikę komputerową, jednak nie taką ze współczesnych gier. Jedno jest pewne: społeczność Rouvy nie jest tak duża jak w Zwifcie, co może zniechęcić tych, którzy szukają całych rzeszy towarzystwa do treningów i wyścigów.

 MyWhoosh – darmowa alternatywa Zwifta, która dziś święci triumfy

Istnieje również darmowa aplikacja na rower stacjonarny czy trenażer będąca alternatywą Zwifta, czyli MyWhoosh. Graficznie program bardzo przypomina kalifornijski produkt, dlatego dla wielu użytkowników jest to po prostu Zwift za darmo. Zobaczmy, ile prawdy w tym określeniu programu MyWhoosh – opinie są podzielone.

W stworzonej w Abu Dhabi platformie jazda też odbywa się po wirtualnych trasach i także działa system treningów oraz wyścigów. O randze aplikacji może świadczyć fakt, że federacja UCI zawarła z MyWhoosh trzyletnie partnerstwo, co oznacza, że w okresie 2024-2026 na oficjalnych E-sportowych Mistrzostwach Świata UCI kolarze nie będą współzawodniczyć na Zwifcie, a właśnie na platformie ze Zjednoczonych Emiratow Arabskich.

Darmową alternatywą dla Zwifta był też do niedawna RGT Cycling.

Zwolennicy MyWhoosh cenią sobie prostsze niż w Zwifcie przedstawienie wielu danych. Chwalony jest też kalendarz, dzięki któremu można łatwo prześledzić wszystkie odbyte przejażdżki, analizując parametry treningów. Dodatkowo w starciu MyWhoosh vs Zwift za tym pierwszym przemawiają niższe wymagania sprzętowe, ale – tu przechodzimy do minusów – ograniczona jest kompatybilność względem różnych produktów. Ten ostatni mankament programiści cały czas zwalczają (np. w 2024 MyWhoosh zdobył zgodność z komputerami MAC).

Wielu użytkowników zdążyło zauważyć pewne nieścisłości odczytów, m.in. względem tętna czy mocy na darmowej platformie. Zwift zdążył też zebrać większą społeczność, co w najbliższym dającym się przewidzieć okresie nadal będzie najmocniejszą stroną kalifornijskiej aplikacji.